9 ธ.ค.2555 กรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ … แวะชมพระราชวังไม้โบราณเก่าแก่ที่สุด ก่อนไปกินข้าวเที่ยง
“พระราชวังเคียงบ็อค” พระราชวังไม้โบราณเก่าแก่ที่สุด สร้างขึ้นใน ค.ศ. 1394 ในอดีตกว่า 600 ปีก่อน ภายในมีหมู่พระที่นั่งมากกว่า 200 หลัง แต่ได้ถูกทำลายไปมากในสมัยที่ญี่ปุ่นเข้ามาบุกยึดครอง ต่อมารัฐบาลได้ซ่อมแซม และเปิดให้นักท่องเที่ยวได้เข้าชม
ระหว่างทางผ่านที่จะเข้าไปชมด้านในพระราชวัง ไกด์หยุดแนะนำรูปปั้น ข้างทาง จำชื่อไม่ได้แล้ว ! ซึ่งคนเกาหลีเชื่อในเรื่องการมีบุตร กับสุขภาพ ถ้าขอบุตรให้ลูบที่จมูก ขอเรื่องสุขภาพก็ลูบที่ท้อง …ไหนๆ มาแล้ว ลูบที่ท้องนี่แหละ อยากมีสุขภาพดี อายุยืนยาว… เดินต่อไปค่ะ
ไกด์ให้รวมพลอยู่ตรงบริเวณรูปปั้น 12 ราศี (รอรับตั๋วเข้าชมภายในวัง) ซึ่งด้านหลังรูปปั้นจะมีสัญลักษณ์คล้ายวงกลม โดยในแต่ละแผ่นป้ายจะระบุ ค.ศ. เกิด ตามราศี ไกด์บอกว่า ใครอยากขอพร ให้ไปยืนตรงกับ ค.ศ.เกิดตัวเอง แล้วใช้มือลูบที่ด้านบนของวงกลม หมุนวนตามเข็มนาฬิกา 3 รอบ พร้อมกับอธิฐานขอพร …อ้าว ลองซะหน่อยก็ดีนะ
หลังจากผ่านประตูเพื่อชมความงามภายในพระราชวัง ไกด์ให้เวลาเพียง 1 ชั่วโมง ไม่รีรอ แยกย้าย ถ่ายภาพพอประมาณ แบตกล้องถ่ายรูป หมดเร็วมาก ดีที่มีตุน… ยังเดินไม่ครบเลย เหลียวมองนาฬิกา ใกล้หมดเวลาแล้วซินะ ไม่เป็นไร แค่ได้มองกลับไปในระยะไกลๆ ก็ประทับใจแล้ว …ไปกินข้าวกันค่ะ
อาหารมื้อกลางวัน ไกด์พาไปภัตตาคาร ย่านตลาดทงแดมุน เมนูนี้จำชื่อไม่ได้ แต่จะคล้ายๆ สุกี้บ้านเรา มีวุ้นเส้น หมู ปลาหมึก ผัก ต้มในหม้อเดียวกัน อร่อยมาก ต้องขอข้าวเพิ่ม …ไกด์ สอนภาษาเกาหลีไว้แล้ว (บนรถ)
“อีโม – ฮานา ผับ จู เซ โย” (คุณน้าขอข้าว 1 ถ้วยค่ะ) สมาชิกในโต๊ะ เดินไปพูดกับหญิงสาวชาวเกาหลี ที่กำลังกุรีกุจอกับการบริการกรุ๊ปอื่นอยู่ ในเวลาไม่นาน ข้าวถ้วยโตก็มาเสิร์ฟ (ผับ แปลว่า ข้าว, จู เซ โย แปลว่า ขอ และ อีโม ใช้เรียกคนที่อายุไม่มาก)
อิ่มแล้วนี้ค่ะ… ยังพอมีเวลาเหลือก่อนรวมพล ถือโอกาสเดินตลาด “ทงแดมุน” หาซื้อถุงมือก่อนนะ เพราะที่เตรียมไป ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ซื้อที่ปิดหูใหม่ แต่เสื้อผ้าก็น่าสนใจนะ ไปดูครีมบำรุงผิว(ร้านค้าใกล้)เพิ่มสักหน่อย เพราะผิวแห้งมาก เครื่องสำอางซื้อไว้ก่อนก็ดีเหมือนกัน ฯลฯ …
ได้เวลาไปต่อแล้วค่ะ
** ทริปเที่ยววันแรก…”บลูเฮ้าส์ – พระราชวังเคียงบ็อค – เกาะนามิ” … แต่ว่าเราจะแบ่งเล่าตอนละสถานที่ เพื่อไม่ให้อัดแน่นในตอนเดียว(วันเดียว)
** ข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวแต่ละแห่งที่เราไป จะสอดแทรกเกร็ดความรู้เล็กๆ น้อยๆ ที่เราไม่เคยรู้มาก่อน (เก็บเป็นความทรงจำ)
