คิดจะพัก-ด้วยวันที่รุ่งโรจน์จากการเป็นแชมป์ห้าสมัยติดต่อกันในช่วงทศวรรษที่ 1980วอลเลย์บอลหญิงทีมชาติจีนได้ก้าวข้ามคำนิยามเดิม ๆ
ของกีฬาในดวงใจชาวจีน เมื่อทีมชาติจีนถูกส่งไปต่อสู้ทีมชาติสหรัฐ นำโดยหลาง ผิง ในเกมกีฬาวอลเลย์บอลโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ที่ปักกิ่ง
ทุกคนต่างรู้ว่ามันเป็นการแข่งขันที่จีนจะแพ้ไม่ได้และแน่นอนว่าไม่สามารถที่จะสูญเสียได้ด้วยเช่นกัน
แต่สุดท้ายก็พบกับความพ่ายแพ้ทีมชาติจีนตกเข้าสู่สถานการณ์เลวร้ายที่สุดภายในรอบสามทศวรรษที่ผ่านมา ขณะที่ หลาง ผิง ได้ตัดสินใจกลับมายังประเทศจีนเพื่อเป็นโค้ชทีมชาติภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงถึงจุดที่สูงสุดและจุดที่ตกต่ำที่สุด ของ “ หลางผิง “ หยาดเหงื่อ และการเสียสละของทีมในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมา
ขณะที่ความคงอยู่ของทีมและการทำงานเป็นทีมกลายเป็นแรงบันดาลใจระดับชาติและความทรงจำในยุค 80
จิตวิญญาณของทีมจะสามารถส่งต่อไปยังคนรุ่นใหม่ได้หรือไม่เมื่อจีนผ่านการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
ศรัทธาที่ไม่ได้รับการพิสูจน์ของวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติจีน
สถานการณ์ในปี 1980สำหรับวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติจีนไม่ได้เป็นไปอย่างน่าพอใจนักแต่ด้วยจิตวิญญาณที่แน่วแน่
ทีมได้ทิ้งเครื่องหมายไว้ในประวัติศาสตร์โดยการชนะการแข่งขันครั้งแรกที่FIVB Volleyball Women’s World Championship ปี 1981
ตามมาด้วยการครอบครองตำแหน่งแชมป์มากกว่าสี่รายการที่ FIVBVolleyball Women’s World Championship ปี 1985 และ ปี 1986
ความสำเร็จของวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติจีนนั้นหยุดไม่อยู่และไม่มีใครเทียบได้ เรียกได้ว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งความภาคภูมิใจของชาวจีนเลยทีเดียว
จากนั้นก็มาถึงช่วงตกต่ำที่ทีมย่ำไปข้างหน้าท่ามกลางความพ่ายแพ้จนกระทั่งกลับมาอยู่แนวหน้าอีกครั้งภายใต้การนำของโค้ชเฉิน จงเหอ
ก่อนจะการฉวยตำแหน่งแชมป์ที่งาน FIVB Volleybball Women’s WorldChampionship ปี 2003 และโอลิมปิกฤดูร้อน 2004 ด้วยการกลับมาของหลาง ผิง เป็นหัวหน้าโค้ชในปี 2013 ทีมถูกส่งไปชิงแชมป์ที่ FIVBVolleyball Women’s World Championship ปี 2015 และ ปี 2019และที่โอลิมปิกฤดูร้อน 2016ประวัติศาสตร์ของวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติจีนอาจจะไม่ใช่หนึ่งในทีมที่ชนะอย่างต่อเนื่อง แต่แน่นอนว่ามันถูกเขียนขึ้นด้วยจิตวิญญาณที่กล้าหาญ