คิดจะพัก-อาริมุระ คาสึมิ สาวสวยเจ้าของร้านกาแฟย้อนเวลาใน Café Funiculi Funicula เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น

Q: ว่ากันว่านิยายเรื่องนี้อ่านแล้ว ต้องเสียน้ำตาพอได้อ่านบทแล้วคิดยังไงกับเรื่องนี้
อาริมุระ คาสึมิ : เรื่องนี้มีอยู่ทั้งหมดสี่ตอนซึ่งไม่ได้จบเป็นตอน ๆแต่คือสี่ตอนรวมเป็นหนึ่งเรื่อง
การอ่านบทมาเลยช่วยให้เข้าถึงเนื้อเรื่องได้ง่ายขึ้นเยอะค่ะแต่ในเรื่องก็มีจุดที่มีความเป็นแฟนตาซีซึ่งเราไม่สามารถจะจินตนาการได้
แม้จะอ่านบทมา ว่าแล้วก็อยากเห็นมากค่ะว่ามันจะออกมาแบบไหน

Q: ก่อนจะอ่านบท ได้อ่านต้นฉบับมาก่อนหรือเปล่า

อาริมุระ คาสึมิ : อ่านค่ะ ในฉบับภาพยนตร์คุณมัตสึชิเกะกับคุณยาคุชิมารุเล่นเป็นคู่สามีภรรยากันแต่ตรงนี้บทของทั้งคู่จะสลับกันกับในนิยายต้นฉบับเพราะในหนังจะเป็นคุณภรรยาที่ป่วยหรือแม้แต่ตัวละครชินทานิที่เคนทาโร่แสดงก็มีเฉพาะในหนัง นอกจากนี้ โทคิตะคาซึ ที่ฉันรับบท ในต้นฉบับก็จะเป็น โทคิตะ เคย์ กับ โทคิตะ คาซึซึ่งในเรื่องคุณเคย์เขาจะเป็นคนที่เข้าสังคมเก่งแต่คาซึจะเป็นคนที่ค่อนข้างลึกลับแล้วก็มีความสุขุมเยือกเย็นฉันก็เลยอ่านต้นฉบับแล้วพยายามเล่นให้ได้แบบนั้นค่ะ
Q: เสน่ห์ของภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ที่ตรงไหน
อาริมุระ คาสึมิ : เรื่องนี้มีสี่ตอนเรื่องราวของตัวละครในแต่วัยที่ต้องเจอกับสถานการณ์ที่ใกล้เคียงกันน่าจะทำให้ผู้ชมรู้สึกเห็นอกเห็นใจได้ง่ายแล้วก็ยังมีหลายฉากที่ดูแล้วก็บีบหัวใจสุด ๆเป็นเรื่องราวน่าประทับใจที่เหมาะกับทุกเพศทุกวัยจริง ๆ ค่ะ แล้วก็ถึงเราจะย้อนอดีตแล้วเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่ได้แต่เราก็สามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตได้ให้คิดซะว่าจากนี้ไปเราก็จะได้พบเจอเรื่องราวดี ๆอยากให้อดทนรอด้วยความหวังต่อไปค่ะ

Q: ถ้าเกิดว่าย้อนอดีตได้แบบในภาพยนตร์ อยากจะย้อนกลับไปช่วงเวลาไหน
อาริมุระ คาสึมิ : นั่นสินะคะ ถ้าคิดง่าย ๆ ก็คงสมัยมัธยมปลายค่ะฉันเข้าวงการตั้งแต่วัยรุ่น ก็เลยไม่ได้เข้าร่วมพิธีจบการศึกษาพร้อมกับเพื่อน ๆที่โรงเรียนบ้านเกิด ที่ผ่านมาพวกเราก็มีความทรงจำที่ดีร่วมกันมากมายรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้บอกลาเพื่อนในวันนั้น
หรือไม่ก็คงย้อนไปตอนเริ่มเข้าวงการค่ะ จะได้เตรียมความพร้อมให้ทำงานได้อย่างบ้าดีเดือดไม่หวั่นเกรงกับสิ่งที่จะต้องเจอ
คือตอนนี้ฉันก็ตั้งใจทำงานนะคะ แต่พอมีอะไรเข้ามาเยอะ ๆแล้วกลับรู้สึกว่าตัวเองค่อย ๆ เปราะบางลง ก็นั่นแหละค่ะ
อยากจะย้อนไปสักครั้งเพื่อกำจัดความอ่อนแอนี้ออกไปมาก ๆ (หัวเราะ)